දූපත
නුසුදුසුයි ගයනටත් විඳිනටත්
දූපතේ මල් සොයයි පැල්පතුත්
අහස සූරන මන්දිරත්, ඒ ප්‍රතිබිම්බයයි
සෑමදා වැඩෙනා මසිත්.
පැමිණියෙමි සොයා මෙහි මට හිමි මාවතක්.
අයදිමි පිහිට යම් විටෙක්
නමුදු නිරතුරු මම ම මට පිහිටක්.
මගේ ම අපැහැදිලි කටහඩින්
මිනිස් වෙස් ගත් මකරුගෙන්
නැගෙන විකෘති දෝංකාරය සොයා එයි මා සවන්පත්.
දිදුලමින් සිත කළඹවන මද පවන්
අතීතය අනාගතය අතරින් පවුරක් බැඳන්,
හමා යයි දූපත මැදින්;
එහෙත් වායුව සැරිසරයි තවමත්
නොසැලකිල්ලේ සුවඳ සමඟින්
මා නිදා සිටිනා හෙයින්.
ගැලවුම්කාරී හැඟුමකින්
ආත්මය කෙසේ සනසම්, අභිමතය
වූ දිශානතියක කෙසේ සිතුවිලි තිර කරම්?
නොහැක මට සමුගන්න දූපතෙන්,
එහි මා උපන්නෙම් ඊට ම අයත් වෙම්.
හාස්කම් පිරි බලවේගයක් දැනුදුත්
දෛනික ව්‍යාපාරයකට මා යොමු කරයි කඩිනමින්,
සිහිකරමි දූපතේ පැවතුම්
නියම දේශප්‍රේමියෙකු විලසින්,
මගේ අනාගත මාවතේ නිහඬ ඝෝෂාවන් නගම්.
Comments
Post a Comment