Over the Bridge

  වෙළඹකගේ හේෂාරාවය පිටතින් ඇසුණි. ගුලේරි සිය නිවස ඉදිරිපිට සිට හඬ ගානා වෙළඹ හඳුනා ගත්තා ය. වෙළඹ පැමිණ සිටියේ ඇගේ මාපියන්ගේ ගමේ සිට යි. වෙළඹ වෙත දිව ගිය ඈ උගේ ගෙලෙන් එපිටට හිස යොමු කළේ ඒ වෙළඹ සිය පියාණන්ගේ නිවසට යාම පිණිස ඇයට දොරටු විවර කළ කලෙක පරිද්දෙනි.   ගුලේරිගේ දෙමව්පියන් වාසය කළේ චම්බා නම් ගම්මානයේ ය. කඳුකර භූමියක පිහිටි ඇගේ සැමියාගේ නිවසේ සිට සැතපුම් කිහිපයක් ගමන් කළ පසු නගරය කරා යන මාවත වක ගැසි ගැසී පහළ දළ බෑවුම වෙත විහිදෙයි. මේ මංසන්ධියට පැමිණෙන අයෙකුට සිය දෙපතුළට පහළින් ඉතා ගැඹුරු ආගාධයක වැතිරී සිටින චම්බාව දැක ගත හැකි ය. සිය නිවස මතක් වී සාංකාවක් ඇති වෙන ඕනෑ ම මොහොතක ඇය සිය සැමියා වූ මනක් සමඟ මෙම ස්ථානයට පැමිණෙයි. හිරු රශ්මියෙන් දිදුලන චම්බාවේ නිවාස පේළි දකිනා ඇය ආපසු පැමිණෙන්නේ ආඩම්බරයෙන් දිදුලන හදකින් යුතු ව යි.   වසරකට වතාවක් එළඹෙන අස්වනු නෙළනා සමයේ දී සිය දෙමාපියන් සමඟ දින කිහිපයක් ගත කිරීමට ගුලේරිට අවසර ලැබෙයි. ඔවුහු ඈ චම්බා වෙත කැඳවා ගෙන ඒම සඳහා ලකර්මණ්ඩි වෙත සේවකයෙකු එවති. විවාහයෙන් පසු චම්බාවෙන් දුර බැහැර පදිංචියට ගොස් සිටින ඇගේ මිතුරියන් දෙදෙනෙක් ද මෙසමයේ දී මාපිය නි

 

 ප්‍රේමය දිව නුහුරු බසින්  විදේශිකයෙකුට පෙම් බැඳීම අතිශය සුන්දර අත්දැකීමකි. ඔවුනගේ සිතැඟි වටහාගැනීමත් ඔවුන් අයත්වන සංස්කෘතිය හඳුනාගැනීමත් එක හා සමාන ව සිත් ඇදගන්නා ක්‍රියාවන් වේ. අපට නුහුරු ඔවුනගේ වාග් සම්ප්‍රදායන්, අපූරු සිරිත් විරිත් සහ සිත් පුබුදු කරවාලන අදහස් උදහස් ඉතා ආකර්ෂණීය වේ. හදවතට වඩ වඩාත් සමීප වීමේත්, සිතැඟි වටහා ගැනීමේත් පරමාර්ථයෙන් ඔවුනගේ භාෂාව උගෙනීමේ නො තිත් ආශාවකින් ඔබ පෙළෙනු නො අනුමාන ය. පෙම් සුව විඳිද්දී සිය ආදරණීයයාගේ මුවින් ගිලිහී ඔබේ සිත තුළට කා වැදුණු, එහෙත් අරුත් වටහා ගත නොහැකි ඇතැම් වදන් නිරතුරුව මුමුණනන්ට ඔබ පෙළඹෙන්නේ නිරායාසයෙනි. මන්ද, එවදන් ඔබේ සවනත වැකුණු විට හද තුළ ඉපිලුණු උද්වේගකර හැඟීම් ඒවා තුළ නිදන් ව ඇති හෙයිනි. ඔවුනට ඔබේ  ස්වරණය ආදරණීය ය. ඔබට ද, ඔබේ මවුබසින් සිය ආදරණීයයාගේ හඬ ඇසෙන විට එය අතිශයින් මධුර මනෝහර වේ.  ප්‍රේමය විදෙස් බසකින් මා සොයා පැමිණියේ යමෙක් සිය ආත්ම-ගවේෂණය සහ ආත්ම-සංවර්ධනය කෙරහි සිය සිත අතිශයින් ම ඒකාග්‍ර කරනා අවධියක යි. ඒ මා උපාධි අපේක්ෂිකාවක ලෙස විදෙස් අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටි වසර යි. ඉංග්‍රීසි භාෂා සහායකවරියක ලෙස මා සේවය කළ පාසලේ සිටි

 

 

  දූපත නුසුදුසුයි ගයනටත් විඳිනටත් දූපතේ මල් සොයයි පැල්පතුත් අහස සූරන මන්දිරත්, ඒ ප්‍රතිබිම්බයයි සෑමදා වැඩෙනා මසිත්. පැමිණියෙමි සොයා මෙහි මට හිමි මාවතක්. අයදිමි පිහිට යම් විටෙක් නමුදු නිරතුරු මම ම මට පිහිටක්. මගේ ම අපැහැදිලි කටහඩින් මිනිස් වෙස් ගත් මකරුගෙන් නැගෙන විකෘති දෝංකාරය සොයා එයි මා සවන්පත්. දිදුලමින් සිත කළඹවන මද පවන් අතීතය අනාගතය අතරින් පවුරක් බැඳන්, හමා යයි දූපත මැදින්; එහෙත් වායුව සැරිසරයි තවමත් නොසැලකිල්ලේ සුවඳ සමඟින් මා නිදා සිටිනා හෙයින්. ගැලවුම්කාරී හැඟුමකින් ආත්මය කෙසේ සනසම්,   අභිමතය වූ දිශානතියක කෙසේ සිතුවිලි තිර කරම්? නොහැක මට සමුගන්න දූපතෙන්, එහි මා උපන්නෙම් ඊට ම අයත් වෙම්. හාස්කම් පිරි බලවේගයක් දැනුදුත් දෛනික ව්‍යාපාරයකට මා යොමු කරයි කඩිනමින්, සිහිකරමි දූපතේ පැවතුම් නියම දේශප්‍රේමියෙකු විලසින්, මගේ අනාගත මාවතේ නිහඬ ඝෝෂාවන් නගම්.